A primeira vez que entrei nos teus limites tinha apenas 23 anos e em 2006, conclui a minha integração na sociedade aragonesa ao mudar-me de malas e bagagens para o teu intra muros!
Em Pedrola fiz amizades, conheci gente interessante e construí o meu dia a dia, de forma honesta e humilde.
A Pedrola cheguei casado e voltei a “solteirice”.
Em Pedrola amei e fiz amar, cheguei mesmo a esperar algo muito especial, mas o caminho foi demasiado duro.
Agora que saio das tuas entrenhas, levanto a cabeça ao horizonte, esperando que o Cierzo, que pelas tuas ruas assobia, me saiba dar uma direcção correcta.
Não te irei esquecer, porque fizeste parte da minha vida.
Guardar-te-ei no meu passado sem remorsos ou peso na consciencia.
Adeus Pedrola
La primera vez que entré en tus limites tenia tan solo 23 anõs, en 2006 conclui mi integracion en la sociedad aragonesa cuando me cambie a vivir en tu “intramuros”!
En Pedrola hice amigos, conoci gente interesante e construí mi dia a dia, de forma humilde y honesta.
A Pedrola llegué casasdo y en ella me volvi soltero.
En Pedrola he amado y hice amar, llegando mismo a anelar lo mas deseado, pero el camino se hizo cuesta arriba….
Ahora que salgo de tus entreñas, levanto la cabeza al Horizonte, esperando que el Cierzo que en tu calles silba, me sepa dar el rumbo correcto.
Jamás te olvidaré, porque fuiste parte de mi vida.
Te guardo en mi pasaddo, sin remordimientos ni peso en la consciencia.
Adios Pedrola